Volmondig “JA”! 
 

Maar alleen als ze zelf de behoefte hebben en willen helpen. Laat het vooral bij de kinderen zelf,  en laten we het niet voor ze invullen.

Het betrekken van jonge kinderen bij een uitvaart is een onderwerp dat vaak vragen oproept bij ouders en verzorgers. Veel mensen twijfelen of het wel verstandig is om kinderen aan zo'n beladen gebeurtenis deel te laten nemen. Toch is het antwoord volmondig "JA"! Maar alleen als ze zelf de behoefte hebben en willen helpen.

Kinderen en de dood: Hoe ze het begrijpen

Jonge kinderen zijn niet bang, ze weten niet wat de dood precies inhoudt. Wij volwassenen maken het beladen en maken ze angstig door te zeggen: "Ga maar niet kijken," of "Nee, blijf jij maar thuis." Dit doen we om ze te beschermen, maar eigenlijk geven we onze eigen angst door.

Door ze erbij te betrekken, voelen ze zich gehoord en gezien. En zullen dit als een fijne herinnering ervaren.

Er zullen vragen komen, die zo eerlijk en duidelijk mogelijk beantwoord moeten worden. Weet je het even niet, geef dat dan gewoon aan.

Laat zien dat verdriet er gewoon bij hoort, en hou je tranen niet tegen als je behoefte hebt om te huilen.

Door duidelijke uitleg te geven en goed te begeleiden, gaan ze niet een eigen verhaal maken in hun koppie. Als iemand dood is zeggen we wel eens dat het net is alsof ze slapen, hierdoor kan de angst ontstaan om te gaan slapen.

Het belang van betrokkenheid.

Kinderen voelen zich belangrijk en gewaardeerd wanneer ze actief kunnen deelnemen aan het afscheid nemen van een dierbare. Dit versterkt hun gevoel van verbondenheid en helpt hen om op een gezonde manier met hun emoties om te gaan. Door hen te betrekken bij de uitvaart, geef je ze de kans om afscheid te nemen en het verlies te verwerken.

Eerlijk en duidelijk communiceren.

Kinderen hebben een natuurlijke nieuwsgierigheid en zullen veel vragen stellen over de dood en de uitvaart. Het is essentieel om deze vragen zo eerlijk en duidelijk mogelijk te beantwoorden. Weet je het even niet? Geef dat dan gewoon aan. Dit creëert een open en veilige sfeer waarin kinderen zich vrij voelen om hun gevoelens en gedachten te delen.

Laat verdriet zien.
Kinderen leren door observatie. Als ze zien dat volwassenen hun verdriet durven te tonen, begrijpen ze dat het oké is om verdrietig te zijn en te huilen. Dit helpt hen om hun eigen emoties te herkennen en te uiten.

Vermijd verwarrende uitleg.
Vermijd vergelijkingen zoals "het lijkt alsof ze slapen," omdat dit bij kinderen angst voor slaap kan veroorzaken. Wees zo duidelijk mogelijk over wat de dood inhoudt, aangepast aan hun leeftijd en begrip.

Praat openlijk over de dood.
Ik praat met mijn kleinkinderen over de dood, net zoals ik praat over andere dingen, omdat de dood er gewoon bij hoort. Want op een dag hebben ook zij er mee te maken. Dat is een ding wat zeker is in ons leven…
Dat we er allemaal van dichtbij mee te maken krijgen.
Door de dood bespreekbaar te maken, nemen we de angst en taboes weg. Vertel verhalen over overleden familieleden of vrienden en deel herinneringen. Dit kan op een luchtige en natuurlijke manier, net zoals je over andere onderwerpen praat. Kinderen zijn nieuwsgierig en zullen vragen stellen. Beantwoord deze vragen eerlijk en in begrijpelijke taal. Maak gebruik van boeken of films die het thema dood op een toegankelijke manier bespreken. Dit kan een opening bieden om samen over dit onderwerp te praten. Door regelmatig over de dood te praten, leren kinderen dat het een onderdeel is van het leven, net zoals geboren worden en opgroeien.

Het herinneren van de overledene.
Het herinneren van een overleden dierbare is belangrijk en waardevol. Kinderen kunnen hier actief bij betrokken worden, wat hen helpt in het rouwproces. Maak samen een herinneringsdoos of -boek met foto's, tekeningen en kleine voorwerpen die aan de overledene doen denken. Schrijf brieven aan de overledene waarin jullie vertellen wat jullie missen en wat jullie beleefd hebben. Plan momenten om samen herinneringen op te halen, zoals op een verjaardag of sterfdag. Dit kan door een was. Laat kinderen zelf ideeën aandragen over hoe zij de overledene willen herinneren. Dit kan hen een gevoel van controle en betrokkenheid geven. Door samen herinneringen te koesteren, blijft de band met de overledene levendig en wordt het verlies op een liefdevolle manier verwerkt.
Conclusie:  
Het betrekken van jonge kinderen bij een uitvaart kan een waardevolle en betekenisvolle ervaring zijn. Het helpt hen om het verlies te begrijpen en te verwerken. Door eerlijk en open te communiceren, hen actief te betrekken en hun emoties te erkennen, kunnen we kinderen helpen om op een gezonde manier met de dood om te gaan. Laten we onze eigen angsten niet op hen overdragen, maar hen de ruimte geven om hun eigen gevoelens en gedachten te ontdekken. Want uiteindelijk hoort de dood net zo goed bij het leven als elke andere gebeurtenis.